Едно е да знаеш какво е било, друго е да си го преживял лично.
Както е казал народът: "Не питай старило, питай патило"
Защото вие, по-младите, знаете само от разказите на майка и татко, баба и дядо, тук-таме нещо от медиите... А ние сме живели в онова време.
А за това че не можеш да се сетиш за някой който го е било еня за народа... ами на практика не знам дали е имало такива партийни ръководители-идеалисти.
Замазваха ни очите с измамна сигурност и спокойствие и ни забраняваха да питаме, да говорим, да мислим. А си посмял да мислиш и да искаш да знаеш... а са те обявили за дисидент и привикали в милицията...